Ben
kendimin tanrısıyım
Bir evrenim var benim
Evrenimde
dünyalarım
Bir
de rüyalarım.
Ben
kendimin efendisiyim
Bir
sahibim var benim
Kölesiyim
kendimin
Bir
de sahibi.
Ben
yaratırım yaşamımı
Bir
yaşamım var benim
Yaşamımda
sevdiklerim
Bir
de sevdalarım.
İşim
gücüm sevmek benim
Seversem
kendim severim
Mutlaktır
sevgilerim
Bir
de gerçeklerim.
Ayrıdır
sevdalarım
Sevgilerim
ayrıdır
Batmaz
güneşi sevdalarımın
Mevsim
mevsimdir sevgilerim
Ayrı
ayrıdır.
Umutsuzluk
uzaktır dilime
“Umut’ sonsuzluğun adıdır
bu
yüzden sonsuzdur sevgim
‘Ölüm’
ise çıkacağım son kapıdır.
Dönüşü
olmayan yollar gelir
Birleşir
yüreğimdeki deryada
Ne
Cennet’im, ne Cehennem’im var
Gönlümdeki
engin sularda.
Kapanır
kapısı ardından
Girip
de içimde yer bulanın
Bedenidir
dönebilen geriye
Sevdası
saklımdaki ruhların.
Ben
kendimin tanrısıyım
Kendim
yaratırım sevdalarımı
Tanrım
ise sevgimdir benim
Sevdam’a
ve Sevgim’e taparım.
Benim
adım Sevgi
Soyadım Sevda.