Keşke sen beni ağzı süt kokan bir gönülle sevebilseydin /
Keşke...
Güneş, mum ışığından daha aydınlık değil bana
Bir yağmur mevsiminde somurtuyorum bulutların gölgesine
Ah leyli yar !
Boyumdan büyük yüreğim vardı benim
Yoldaş olabilseydin, önümü dahi göremediğim yalnızlığıma
Şimdi kül tablasında geceden kalma izmaritler dinleniyor
Sarhoş kadehlerin inadına
Başım yastıkla asla sevişmedi
Üzerimi yıldızların örttüğü vakitten beri
Sırtımı sıvazlayan eylülden kalma bir kasavet
Ah leyli yar !
Açmasaydım gözlerimi keşke
Ölüm bile selam vermezdi tanımamazlıktan gelerek
Artık sevdanın nü resmini de çizmek lazım
Bütün şüphelerden arındırıp,
Bütün verilmiş sözleri…
Siyah beyaz bir dünyanın özleminde büyüttüm seni ah leyli yar !
Oysa bütün spotlarda ismin yazmamalıydı
Renklerden ve ışıklardan ürperen bir çocuktum dahası
Sadece ay ışığında ninni söyleyerek büyüttü annem
Ve ben, hiç ağlamadım
Aşık olunca göz yaşı dökerim diye
Kimse mesul değilken
Kaypak sıfatlı kuşların bile uğramadığı düşlerim var
Yalnızlık sırtımdan inmiyor hiç leyli yar !