Online Üye
Online Ziyaretçi
.gif)
düş kuruyordum.
Gözlerimde geçmişimin hayali vardı yine
karşımdaki ağaca bakarken.
Hazanın hüznünü gördüm, ağacın yapraklarında
Dalları vardı kimi yeri kesilmiş kimi yeri kuru
mevsimlere küskün bir hali vardı
yorgun yapraklarında.
Kendi halim geldi aklıma.
Kanadım kolum kırık giden gitmişti
bir ben kalmıştım dünyada.
Benim onlardan ne farkım vardı sanki.
Yıllara dargın kendime dargındım
düşüncelerimin içinde.
Ölümdü sinsice yaklaşan, hazanın sırlarında
zamanın yorgunluğuydu yüzlerimde.
Ve bir ağırlık vardı, bedenimde.
Ha bir de o malum, güz günleri vardı gözlerimde.
İçimde hazan rüzgârları
sararıyordum, günden güne eriyerek.
Ben.
O ağacın yaprakları kesik kuru dalları gibiydim.
belki uzak belki yakın
ölümü birçok kez tatmış yüreğimle
bir kez daha ölümü bekliyordum
Ölümü./ü
içimdeki, hazan gününde….
Oturduğum yerde...
A.Yüksel Şanlı er
29 Ekim 2011-10-29
(49).png)