Belki bir gün yeniden aþýk olurum kimbilir.Kalbim yine eskisi gibi çarpa çarpa atar,içim içime sýðmaz,belki gün gelir yine aðlarým durmaksýzýn güneþin doðmasýna,yýldýzýn parlamasýna, eskiden olduðu gibi.Kimbilir belki yine yeþillenir evimin önü,aðaçlarým benimle birlikte aþk dolu meyveler verir.Ayaz gecelerimin kuytusu oluverir,gecemin de ýþýðý olursun.

Ayný çatý altýnda olsakta nekadar uzaðýz ikimizde.Çýðlýk çýðlýða sesizce baðýrýyoruz birbirinize.Aþkmý nefretmi ayýrt edilemeyen bir ifade gözlerde.Ben yokum orada biliyorum ama bize ne oldu böyle.Belki bir gün yine aþýk olurum kimbilir,bir gülüþün yetecek,belki sadece iki kelime bilmiyorum.

Sen eyy sevgili… bukadar uzaklaþmalarýn,sevgisizliðin nedendir bilmem.Aç kapýlarýný kýr o duvarlarýný ki ben geleyim,gireyim yine yüreðinin baþ köþesine.Hani derdinya “sen benim gözümün nurusun,bu gözler sensiz görmez...”ama bak artýk bensizde görüyor gözlerin,tek görmediðin benim.

Ýçim acýyor. Kývranýyorum gözünün önünde,yalnýzlýðýmýn esiri oluyorum.ama sen beni hala görmüyorsun ,ya çok küçüldüm gözünde yada gerçekten yok olmuþtum.Yoksa bu çýrpýnýþlarý görmemek imkansýz.

Ben aþýk olmak istiyorum.Yine saatlerce gözlerinin içine bakamak istiyorum ,bi an bile ayrýlmadan yanýmda olmaný istiyorum.Deligi koþturup yaramazlýk yapmak istiyorum.Eskiden olduðu gibi,hatýrlýyomusun okuldan eve dönerken ben illaki muzurluk yapýcamya,yoldaki evlerin zillerine basardým,sen çok kýzardýn.Bikerisinde yakalanmýþtým hani,þuçu hemen senin üstüne attým.Ýþte ozaman bana okadar çok kýzmýþtýn ki obakýþlarý unutamam ve o bakýþlar beni yýkýp geçmiþti.þimdi ise yüzünde hep o ifade var bu sefer hiç bi suçumuda üstüne atmadým ki neden bana öyle bakýyosun.

Ben sana aþýk olmak istiyorum yine,yeni,yeniden çünkü ben sana aþýk oldukça çoðalýyorum. Sadece bir ýþýk istiyorum.Hadi þimdi gözlerini kapat ve bana ellerini uzat,bir çift söz yetecek koru alevlendirmeye,ben sana için için aþýðým.Sen hep bende kal…