DOST
Dost deyip de geçme yürek
Cemalini görmek gerek
Gönderdiyse onu felek
Kıymetini bilmek gerek…
BİR ARPACIK YOL
Dönüp baktım, geçmişime
Bir arpacık yol gitmişim
Takıp tırnağı dişime…
Koca bir ömür içmişim
MEYİL
Bilge değil “haşa us’um”
Akıl vermek haddim değil
Ne bakanım ne mebusum
Yanlışlığa etmem meyil
MÜLK
Mala mülke düşkün olan
Bu dünyada bulmaz huzur
Yetim hakkı çalan çırpan
Halin de hiç görmez kusur
GÜL
Güle meyil etme gönül
Diken gelir seni bulur
Onun aşkı gamlı bülbül
Solar gider candan olur
GECE
Yüreğini kararttıysan
Gündüzünde gece olur
Derdinden dert yarattıysan
Dörde dörtlük hece olur
YARA
Yarası olan gocunur
Suçu atar başkasına
Diz dövülür saç yolunur
Dönüp bakmaz arkasına
GÜNDÜZ
Kim kaybetmiş, sen bulasın
Perde açsan ne fayda var
Bırak gündüzler kararsın
Geceler zindan oldular
TOPRAK
Herkes toprak, kokar bir gün
Doymayan toprağa doyar
Hile hurda işin her gün
Meleklerin bir bir sayar
HAKİKAT
Ey hakikat ! Neredesin?
Herkes seni başka tanır
Yerde misin? Gökte misin?
Seni duyan gerçek sanır
AĞLATIRLAR
Doğarken ağlarmış insan
Bilir başa geleceği
Bırakmazlar melek olsan
Ağlatırlar güleceği…
MEHMET FİKRET ÜNALAN