Uzun zaman önceydi, üstümde tüm yalnýzlýðýn en katmerli bulutlarý dolaþýrken, ruhum ýzdýrap dolu yaðmurlarla ýslanýrken ve kalbimin en derin köþesi bir morg gibi ölülerin mekaný olmuþken beynimin uçsuz bucaksýz labirentlerinde akýl oyunlarý önemini yitirip Pan'a kurban edilirken. Gecenin bir yarýsýnda oldu iþte karanlýðýn alabildiðine en genç ve en etkili olduðu bir saatte tam da bir doðum günü hediyesi gibi tüm ihtiþamý ve kusursuz asude güzelliði ile karþýmdaydý. Saygý duyup eðildim önünde, sadakat yemini etmiþ, kýlýcýmý emrine amade etmiþtim. Artýk ýþýksýz deðildim. 

Yaðan yaðmuru artýk seviyorum her damlasýnda zihnimde unutmadýðým o ýþýðý güncelliyordu içimde. Ve kitaplar, kitaplar okuyorum onun yolunda ilerlemek, onu tanýmak ve belki de ona hep bir adým yakýnlaþmak adýna. Yýllardýr biriktirdiðim suskunluðumu artýk ona döküyorum o benim günlüðüm, karanlýk ve ýþýksýz ruhumun seyir defteri bazen kör eden bazen de beni aydýnlatan günýþýðý...

Günýþýðý anýlarý.. 

Bölüm 1.