Söylediðin sözlerle çeldin bir an aklýmý

Duygu mantýðý yendi deðiþtirdin fikrimi

Avucunun içinde tutunca ellerimi

Hissetsen þaþýrýrdýn Leyla’sý hallerimi

Hürrem Sultan diyorsun iki sözün birinde

Birazcýk düþünürdüm olsam senin yerinde

Ne bir sarayým oldu ne bir gönülde tahtým

Her zaman çelme taktý gülmeyen kara bahtým

Ebem kirmaný gibi dönsem de yana yana

Aþk çölünde gezmeyi çok gördü felek bana

Su içtiðim pýnarlar sanki birer seraptý

 Yaþadýðým her günüm bir birinden haraptý

Dört yaným karaçalý düze varmadý yolum

Esamisi kaybolmuþ kýrk yamalý bir çulum

Ömrüm hazan olsa da geçmeyecek açlýðým

Bitmedi bitmeyecek bu bedevi güçlüðüm

Damlalarým gözümde ne tükendi be bitti

Dillenmeyen bu yara beni periþan etti

Ben dertten kaçar oldum huzur ise hep benden

Mutlu bir gün görmeden bu can çýkacak tenden

Dünyayý da verseler hiç birinde gözüm yok

Gülmeyen bu kadere artýk benim sözüm yok

Deme ki þimdi bana umudunu yitirme

Unut gitsin geçmiþi hiç aklýna getirme

Sabret sen biraz daha mesut anlar kapýnda

Mangal gibi yürek var o yýkýlmaz yapýnda

Beyaz atlý prensin bir gün seni bulacak

Mutluluk kapýnýzda asil köle olacak

Ahþaptan yapýlacak dört odalý eviniz

Düþmaný çatlatacak içinde ki seviniz

Uyuyup uyandýkça o yâr seni öpecek

Âleme rest çekecek baþýna taç yapacak

Çýk hadi mahremim den derinlerime girme

Yalan sözler söyleyip boþuna ümit verme

Sus artýk ne olursun lal olsun o dillerin

Tutmasýn ellerimi o titreyen ellerin

Kapat þu avucumu daha falýma bakma

Ben zaten derbederim yeter içimi yakma

Dünya koskoca bir han bende bir garip yolcu

Yalan sözlere artýk inanmýyorum falcý