Ahestedir dünya ardımdan gelir.
Ben ağlarım o alır yavaştan,
Yaşattıkları burnumdan gelir…
Tarumar oluşuma gülüp de geçer,
Ganimet alır illa savaştan.
Ateşe verişi bağrımdan gelir.
Dik dursam ne fayda,
Eğer başımı…
Kepçe ile alırken akan yaşımı,
Dirhem ile verir acık aşımı.
Rahat yok bu cana, fezada ayda…
Beyaza boyadı saçım başımı.
Ey dünya!
Benimle derdin ne senin?
Bu garip yörüngene çomak mı soktu?
Akan gözyaşlarım senin eserin.
Enlemin, boylamın mazluma dar ya,
Bir daha gelmem ki tövbeler, yemin.
Olanlar oldu deyip,
Gülüp geçemem…
Bir gün güldürecek diye süre biçemem
Ne han, ne hamam, saray isterim
Sırtımda bu yükle veda edip de,
Gözümü kaparken rahat göçemem.
İsyan değil sana ettiğim sitem,
Aheste gelmeye devam eğle sen…
Umurunda olmasın tuttuğum matem,
Dert ile yaşamaya alışmışım ben.
Bilirim son nefes verişimde de,
Boyuma erişmez biçtiğin kefen.
MEHMET FİKRET ÜNALAN