Yine buradan geçti gönül şehzadeleri,
Zamanın muamması içimde diniverdi.
Simsiyah hülyalarım bağrımda birden söndü,
Mehtabım uyanırken geceler çığlık attı.
Fırtına ve kasırga bağlarımda yok oldu,
Bembeyaz otağıma titrek baharlar geldi.
İşte o an gazeller topladı şehzadeler,
Gönüller neşe buldu, yarılmadı dideler.
Bütün vuslat kuşlarım dehlizlerinden çıktı,
Mersiyenin bağrında başım yorgun düşmedi.
Şarkılar soyutlaştı yine eskisi gibi,
Neylerimin döşünde suzinaklar yanarken.
Rota çizdi sandalım, dermanım kıpırdadı,
Ufkun ötelerinden cevahir yakaladım.
İşte o an gazeller topladı şehzadeler,
Birdenbire açıldı gözümdeki perdeler.
Hafızların kabrinde şimdi güller açıyor,
Yahya Kemal köşemden çağırıyor rintleri.
Baki’m nefeslerini Davut gibi salıyor,
Fuzuli’m Kerbela’da sümbülünü arıyor.
Bülbül kasideleri güfteler yazdırırken,
Sazlarım nihaventle yürekleri yararken,
İşte o an gazeller topladı şehzadeler,
Güllerin güllerini getirdi hanendeler.
Yesevi bağlarında hikmetleri topladım,
Can yıkadı bu sabah nurlu Emir Sultanlar.
Mevlana’nın aşkıyla şaha kalkıyor Konya,
Üşüyen bedenimi ısıtıyorken Yunus.
Renklendi bahçelerim mevsim ilkbahar şimdi,
Tercüman oldu gökler, şafaklar söküyorken,
İşte o an gazeller topladı şehzadeler,
Bana nurlu selamlar zerk etti kasideler.