Al koynuna yavrunu…

 

 

Tütün kokulu gece, hastalıklı zamanlar

Öksürük nöbetleri göğsümü yırtar anne !

Ne hayattan razıyım, ne hayat beni anlar

Gülmeler ırak bana, dertlerim artar anne !

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

Uykusuz gözlerime yine masallar anlat

Anlat davudi sesle karanlıkları çınlat

Bir sabah yüreğinle şafağımı aydınlat

Sevda yükümü hangi terazi tartar anne ?

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

Anlamsız bir dünyanın terkettin kucağına

Hasret yangınlarının atıldım ocağına

Canım çekti toprağı imrendim sıcağına

Ölüm vuslat değil mi ? acıyı örter anne !

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

Sanma bu kalp sen yokken mutluluğa atıyor

Sen beyaza büründün nefes bana çatıyor

Yaşamak zulüm gün gün, yaşamak alçaltıyor

Can taşıyan ne varsa, canımı kerter anne !

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

Niye gittin ki söyle beni sensiz bırakıp ?

Neden süzüldün neden, gözlerimden kan akıp ?

Gelirim çok sürmeden nefsi peşime takıp

Nöbettedir gel sesi Azrail dürter anne !

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

Affet anam yanıldım çok sevmiştim birini

Tertemiz yüreğime koyup gitti kirini

Atmak lazım belki de yarada ki irini

Aşk namluya sürüldü mermisi sürter anne !

Al koynuna yavrunu, al beni kurtar anne !

 

 

 

 

velican
 
 
 
( Al Koynuna Yavrunu... başlıklı yazı uytun tarafından 28.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu