Söyle !
Sensiz kaç gecenin koynunda,
Sus, pus olacağım daha,
Sen yoksun ya yanımda,
Devretmiyor damarlarımda
kanım;
Baş koyduğum yastıklar,
Sanki bir mezar taşı;
Hangi yönüme dönsem sensiz
üşüyorum.
Söyle !
Kaç gecenin
Koynundan kaldırıp başımı,
Kayan yıldızlarda
Parlayan ayın şavkında,
Senin sülüetini arayacağım.
Yokluğunun çarmıhında
gerilirken usum,
Zühre çelme taktı,
Tut ellerimden düşüyorum.
Söyle !
Feryadımı sana ulaştırmak
için,
Kaç gecenin koynundan;
Sana hasret yüklü şiirler
yazacağım.
Daha dün kollarımdayken,
Yokluğunun acısından,
Sızım sızım sızlıyor omuz
başlarım.
Senden gelen her acıyı,
Bal ile karmışım;
Tükendi bildiğim tüm lisanlar,
Tükendi lehçelerim susuyorum.
Söyle !
Sen mi erken geldin,
Ben mi çok geç kaldım
sevmelere…
Yorgunum;
Sensiz gecelerde seni
aramaktan yoruldum.
Bilirsin,
Sitem sevgiden doğar;
Kulak asma sen sözlerime,
Geceyi yorgan yap hadi seril
üstüme.
Ben sana değil;
Seni benden ayrı koyan kadere
küsüyorum…
Yazarın
Sonraki Yazısı