Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalbimi koparıp atmak geldi
içimden
Kendimi
kaybettim senli hatıralarda
Mutluluk
yerine çile verdiler
Hançer saplandı yüreğime
Acılar
dergâhında sürgünüm
Sürüldüm
senden ötelere
Suskunum
Ben
miyim eski sevdalara avuç açan
Şu
eller, gözler
Şu
kalp benim mi yoksa
Ağlayan
adam kim
Nöbetteyim
çıkmaz sokaklarda
Gözlerim
hep şafaklarda
Suskunum
Tutunduğum
ümit ağacındaki, dallarım koptu
Fırtınalar
savurdu ötelere
Aşk
membasından suladığım
Güzel
bahçemde
Ne
gül kaldı ne menekşe
Kıraç
topraklar yastık oldu
Yorgun
başıma
Suskunum
Hüzün
yüklü bulutlar
Yorgan
misali serilirken üstüme
Rüyalarıma
hayalin girer
Gücüm
yetmez içli nağmelerine
Gökyüzünü
aydınlatırken şimşekler
Dağıldı
saman yolum
Kayboldu
gitti Zühre’m
Sensiz
acılarla sürgün
Bedevi çığlıkların ortasında
Suskunum…
OSMAN
BAYLAR