Gül Vefa Bilmezmiş
Son gecem olsa ,yine yazardım seni.
Sensin gözlerimdeki kinlenmiş buğu.
Günü unutsam ,düne yazardım seni.
Yazgımız kabul ettim, gülzarda çığı.
Gerçi gül vefa bilmez ,divane bülbül.
Bırak aşk için yansın ,zamane bülbül.
Geldi mi ki göç vakti ,imane bülbül.
Gecenin yüreğinde yaşarken sığı...
Bu son gecemiz ,anlamadın mı daha.
Hani erken,bir kızıl çöker sabaha.
Ne gidişler var yazılmıştır günaha.
Göremezsin hasretine yanan dağı...
Ağlama vuslat bil gidişleri yine.
Koy her birine puslu düşleri yine.
Bıraktık bahara gülüşleri yine.
Kanıyor hazan vakti bülbülün bağı.
(
Gül Vefa Bilmezmiş başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
12.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
