Oradaydık, o koskocaman mezarın başında işte, Mezarı çevrelemiştik çevrelemiştik, Ellerimiz ağzımızda hani hiçbir harf kaçmasın diye işte Ellerimiz ağzımızda hani tüm harfler yüreğimizde kalsın diye, Oradaydık kapkaranlık gözüklerle, Hani gözbebeğimizin içindeki sözcükler görünmesin diye işte.
Oradaydık işte o dev gibi mezarın baş ucunda
En sevdiğimiz cümle öldü diye işte
İşte o cümlenin hatrına İşte bilirsiniz “iyi bilirdik” demek için Basbayağı “iyi bilirdik” o cümleyi demek için Cümlenin ruhumuzda çok emeği olduğu için işte Noktasıyla, virgülüyle, harfiyle bizi büyüttüğü için işte İşte oradaydık hepimiz Son soktası eceli olan o cümlenin yanıbaşında Bir küreklik toprak da biz dökelim diye…
Birden birimiz hıçkırarak ağlamaya başladı Sonra sonra hepimizin hıçkırası geldi Diğerimiz, ötekimiz doya doya hıçkırmaya başladı Hatta şahidiz, bazı damlalar da rahmetli cümleye denk geldi Cümle alem de şahittir Cemil cümle de bilirkişidir.
Oradaydık bizi koynunda besleyen cümlenin yüzüne, imlasına, mealine hürmet Aslında biz hiç yoktuk da hep o vardı aslında Aslında biz hiç yoktuk da o hep bize saklandıydı Biz oradaydık bir daha yapışır mı harfleri içimize diye Hep olduğu gibi işte Yasımıza dayanamayıp Yine bir kitaba kurban eder mi diye kendini İşte o diyeler ve işte o işteler uğruna, Yine ve işte Hep oradaydık hem oradaydık Hepinizin bildiği o cümle için : "iyi bilirdik, iyi bilirdik, nabzı sevgiyle atan tüm sevişmeleri..."
II
Oradaydık yine suskunluklarla ve çığlıklarla örülmüş bir labirentin tam ortasındaydık hem susuyorduk hem bağırıyorduk hem bağırıyorduk hem susuyorduk sanıyorduk ki labirentlerin çıkışlarında kanatlı umutlar bizi bekliyor uçurmak için sanıyorduk ki labirentlerin sonunda düş yapraklı çiçekler bizi kokusuna boğacak hepimiz oradaydık ve çıkış yolunu arıyorduk çıkmaz çizgileri takip ederek hepimiz emindik oysa bütün bulmacaların bizi yazgının görünmez yerlerine götüreceğinden oradaydık ve huzurluyduk oradaydık ve endişeliydik bir labirentin bizi , bizim de bir labirenti tutsak ettiğimiz zamanlarda.
Oradaydık işte yine hepimiz sanıyorduk ki daima ışık takip edilir ışığın sonundadır yazgının çıkar yanı hayır dedi birimiz hayır dedi ötekimiz hayır dedi hepimiz birimiz haykırdı : ışığı değil karanlığı takip edelim evet dedi birimiz evet dedik hepimiz karanlığı! karanlığı! karanlığı! çünkü karanlık ışığın rahminde gizlidir dedi birimiz. hepimiz takip ettik kör hayallerle karanlığı ve giderek körelterek yazgımızı.
Herkes bir gün düşecekse bir labirentin dibine ve herkes bir gün kendini ve sevdiğini çözecekse bulmacalarla işte biz de o yüzden yine oradaydık son nefeslerimizin sayısını bilmezken ama yaşamın terasından güneşe bakarken kucaklarımızda nurtopu gibi yavru karanlıklarla...
( Oradaydık X başlıklı yazı marcel tarafından 16.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.