I

Oradaydık, o koskocaman mezarın başında işte,
Mezarı çevrelemiştik çevrelemiştik,
Ellerimiz ağzımızda hani hiçbir harf kaçmasın diye işte
Ellerimiz ağzımızda hani tüm harfler yüreğimizde kalsın diye,
Oradaydık kapkaranlık gözüklerle,
Hani gözbebeğimizin içindeki sözcükler görünmesin diye işte.


Oradaydık işte o dev gibi mezarın baş ucunda

En sevdiğimiz cümle öldü diye işte

İşte o cümlenin hatrına 
İşte bilirsiniz “iyi bilirdik” demek için
Basbayağı “iyi bilirdik” o cümleyi demek için 
Cümlenin ruhumuzda çok emeği olduğu için işte
Noktasıyla, virgülüyle, harfiyle bizi büyüttüğü için işte
İşte oradaydık hepimiz
Son soktası eceli olan o cümlenin yanıbaşında
Bir küreklik toprak da biz dökelim diye…

Birden birimiz hıçkırarak ağlamaya başladı
Sonra sonra hepimizin hıçkırası geldi
Diğerimiz, ötekimiz doya doya hıçkırmaya başladı
Hatta şahidiz, bazı damlalar da rahmetli cümleye denk geldi
Cümle alem de şahittir
Cemil cümle de bilirkişidir.



Oradaydık bizi koynunda besleyen cümlenin yüzüne, imlasına, mealine hürmet
Aslında biz hiç yoktuk da hep o vardı aslında
Aslında biz hiç yoktuk da o hep bize saklandıydı
Biz oradaydık bir daha yapışır mı harfleri içimize diye
Hep olduğu gibi işte
Yasımıza dayanamayıp
Yine bir kitaba kurban eder mi diye kendini
İşte o diyeler ve işte o işteler uğruna,
Yine ve işte
Hep oradaydık hem oradaydık
Hepinizin bildiği o cümle için :
"iyi bilirdik, iyi bilirdik, nabzı sevgiyle atan tüm sevişmeleri..."

II


Oradaydık yine
suskunluklarla ve çığlıklarla örülmüş bir labirentin tam ortasındaydık
hem susuyorduk hem bağırıyorduk
hem bağırıyorduk hem susuyorduk
sanıyorduk ki labirentlerin çıkışlarında kanatlı umutlar bizi bekliyor uçurmak için
sanıyorduk ki labirentlerin sonunda düş yapraklı çiçekler bizi kokusuna boğacak
hepimiz oradaydık ve çıkış yolunu arıyorduk çıkmaz çizgileri takip ederek
hepimiz emindik oysa bütün bulmacaların bizi yazgının görünmez yerlerine götüreceğinden
oradaydık ve huzurluyduk
oradaydık ve endişeliydik
bir labirentin bizi , bizim de bir labirenti tutsak ettiğimiz zamanlarda.


Oradaydık işte yine
hepimiz sanıyorduk ki daima ışık takip edilir
ışığın sonundadır yazgının çıkar yanı
hayır dedi birimiz
hayır dedi ötekimiz
hayır dedi hepimiz
birimiz haykırdı : ışığı değil karanlığı takip edelim
evet dedi birimiz
evet dedik hepimiz
karanlığı!
karanlığı!
karanlığı!
çünkü karanlık ışığın rahminde gizlidir dedi birimiz.
hepimiz takip ettik kör hayallerle karanlığı
ve giderek körelterek yazgımızı.


Herkes bir gün düşecekse bir labirentin dibine
ve herkes bir gün kendini ve sevdiğini çözecekse bulmacalarla
işte biz de o yüzden yine oradaydık
son nefeslerimizin sayısını bilmezken
ama yaşamın terasından güneşe bakarken
kucaklarımızda nurtopu gibi yavru karanlıklarla...


Oktay Coşar 
( Oradaydık X başlıklı yazı marcel tarafından 16.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu