Epey geç fark eyledim, çok ağır geldi sözüm
Gül misâli yüzüne nasıl bakarım gayrı
Nedamet duygusuyla dolup da taştı özüm
Rahat nefes alamaz can kızım benden ayrı
Yanıma çöreklenip kanıma girdi şeytan
Başkasının suçunu niçin yükledim ona
Ok yaydan çıkıverdi, anlayamadım bir an
Sessizliğe büründüm, ne dese haklı bana
Kendimi yitirmiştim öfkenin batağında
Fevri davranmak yoktu, anlaşmış idik öyle
Uzun süre kalmadık mutluluğun bağında
Istırabım biter mi, ruhum ne olur söyle
Çaresizlik illeti bedenimde kol gezer
Ne arzdayım ne gökte, has mekânımdır boşluk
Vicdanım kör topaldır, yaşamaktan hep bezer
Bilirim affedilmez bu aymazlık, sarhoşluk
Yazın ortasındaydım, payıma hazan düştü
Neye alâmet acep ufkumda beliren iz
Merhametsiz kalbime garip hisler üşüştü
Suç dosyam kabarıktır, sayfam değildir temiz
Hüznüm dur durak bilmez, sardı baştan aşağı
Sevincim dibe vurdu, kederim artar kat kat
Çözemedim inan ki inat denilen ağı
Fersiz kaldı gözlerim, son demindedir takat
Riayet edemedim kul hakkına nedense
Hassas bir gönlü yıktım, işledim büyük günâh
Ne de iyi olurdu aklım nefsimi yense
Buhranlar içindeyim, yüce Mevlâ’mda felâh
Ölçü: 7+7=14
Kafiye örgüsü: Çapraz
Ömer AYDOĞAN
ORDU 31/07/2011
(
Ruhumla Hasbihâl başlıklı yazı
OMARIM tarafından
16.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.