Obasý çadýrdan, çadýrý keçe,

Eliyle –yapaðý- dokur kadýným,

Eriyle nöbette gündüz ve gece,

Kalbinde sevdasý hep sýr kadýným.

 

Obasýyla kalkar düþer yollara,

Fetheder de girer Anadol’lara,

Ýbretsin ardýndan gelen kullara,

Yurt için çýrpýnýr bir bir kadýným.

 

Savaþta cenk eder düþmana karþý,

Unvaný bulmuþtur göklerde arþý,

Düþmüyor aðzýndan istiklal marþý,

Bir yandan kur’aný okur kadýným.

 

Nene Hatun oldu sürdü düþmaný,

Þerife Bacýnýn donuyor kaný,

Unutmaz, bil seni Türk’ün insaný,

Þehidi, gazisi pir, nur kadýným.

 

Kimisi örf için kýyar canýna,

Aðýtlar yakýlýr senin anýna,

Þahadet yakýþýr onun namýna,

Özgürlüðün için vur, kýr kadýným.

 

Kimseler tutmuyor verip sözünü,

Kimisi ýrzýna diker gözünü,

Kýzartmaz o asla güzel yüzünü,

Tertemiz birisin nur, pir kadýným.

 

Kiminin kocasý bilmez deðeri,

Onunla yücelir oysaki eri,

Anamdýr, bacýmdýr öteden beri,

Yiðitten yiðittir, hem er kadýným.

 

Ne yazsam az gelir senin adýna,

Destanlar yetmiyor oysa yâdýna,

Zül, deðer vermeyen herkes kadýna,

Benim yüreðimde gül, hür kadýným.

 

27.12.2011 13.30