Online Üye
Online Ziyaretçi
Ecelim geldi
Saçlarının gurbeti tütüyorken
gözlerimde
Dokunmadan saçlarına ıpıslak
Elim ruhuna sızmış gizlice
Ama!
Öldüm artık…
Kardeş sofrası demiştik aynı
aşkı paylaşmak adına
Aynı ekmeği aynı parçadan
yemek
Ve çorbaya katılmışken yüzün
İçmek vardı seni
Ama!
Öldüm artık…
Sözlerim vardı sana
Kaşlarının çatıklığında bir
diken
Batsın diye öperken seni
alnımın tam ortasından
Kanasın artık yaram kabuk
bağlasın
Ama!
Öldüm artık…
Sen gelmeden gitmemeliydim
Bir ömür misafirken kalbimde
Yüzünü kalbime yoldaş
Kanayan ruhuma eş
Tek başına bırakmamalıydım
Ama!
Öldüm artık…
13.10.2010
Sekizinci renk – Engin
Kaygısız
Yazarın
Önceki Yazısı