Online Üye
Online Ziyaretçi
Yüklemi sen öznesi sen
Gerçeği sen gizlisi sen
Her öğesi aşkınla beslenen
Cümlesi devrik lirik bir şiir
Kaybolan şehirde kayıp bir şiir
Kayıp bir şiirde kaybolan şehir
Sözde öznenin gözdesi sensin
Örtülü öznenin çatısı sensin
Belirtisiz nesnemde eki yok “Adının”
Örtülü özneyle kurduğum çatının
Belirtili nesneyle sorduğum sensin
Şehir mi kayıp? Şiir mi kayıp?
Yürek mi kayıp? Sevmek mi ayıp?
Her cümle vurgusu senle donanmış
Edatı tümleci gözümü almış
Dolaylı dolaysız sunduğum sensin
Seni mi kaybettim? Şiir mi kayıp?
Şehir mi kararmış? Şiir mi yanmış?
Kaybolan şiirin sebebi sensin
Küllerinden bile şiir ürettim
Sevdalar umarsız kalmasın dedim
Gizli özne dedim bak açık ettim
Yazmadan önce fiiller çektim
Doğruyu yanlışı yazdıran sensin
Yanlışın üstüne doğrular ektim
Doğrusu; kendine taptıran sensin
Yüklemde burada şiirde burada
Usulca yanarken şehirde ışık
Tümleçle nesne kaldı arada
Çıkmıyor aradan ben gibi aşık
Kaybolan şiirde bulduğum sensin
Kaybolan şehre sorduğum sensin
Ben dedim, dediğim benim sevdiğim
Sen dedim, dediğim sensin sevdiğim
O yok
Onlar yok
Yazdığım tekil
Biz yok
Siz yok
Çizdiğim çoğul
Kaybolan şiirde yazdığım sensin
Bir ben varım bir de sen
Yürekten yüreğe kazdığım sensin
MEHMET FİKRET ÜNALAN