Doğarken ağlar insan

Neden geldim ki diye

Geçer aylar seneler

Dünya bize hediye

Yaşamak kolay değil

Hırla gürle uğraş dur

Bir gün gülerse yüzün

Üç gün çekersin hüzün

Tersine işliyorsa

Yaz budur bahar budur

 

Emeklerken hayata

Her şey gül gülistandır

Kahrını çekenler hep

Ya anan ya babandır

Yemezler yedirirler

Giymezler giydirirler

Sıcacık kucaklara

Sevgiyle bindirirler

 

Derken okullar başlar

Hedefler birden büyür

Dersine çalışmazsan

Seni sevenler haşlar

Kurstu testti sınavdı

Tasayla geçer yaşlar

İyi bir üniversite

Ana baba hayalin

Durgunlaşırsın birden

Kalmaz halin mecalin

 

Ha dershane parası

Kitap kılık kıyafet

Marka giymeli artık

Markadadır zarafet

Arkadaşımda şu var

Derslerime çalışmam

Sende almazsan şayet

Sen bilirsin karışmam

 

Edersen niyazını

Çekecekler nazını

Biraz kaş çatarlarsa

Dinlerler hep sazını

 

Okul çağın bitince

Başlar iş bulma derdi

Kimi kendini gerdi

Kimi murada erdi

Bir devlet kapısına

Atar isen kapağı

Ararsın evlenmeğe

Sen gibi dert ortağı

 

Kurulur düğün dernek

Eşyaydı mobilyaydı

Babadan bir ev kaldıysa

Değme artık keyfine

Böyle bir şansın yoksa

Kiralık ev ararsın

Beş on kuruş maaşla

Haline kimler yansın

 

Üç ay beş ay altı ay

Konu komşu meraklı

Bunların çocuğu yok

Acep kimden kaynaklı

Ana babalar durmaz

Torun istemek hakkı

Herkes kraldan kral

Vay haline vay ki vay

 

Gelir geçer seneler

Kocaman oluverir

Daha dünkü bebeler

Kambur üstüne kambur

Sarılırsın hayata

Koca bir ömür geçer

Eremezsin rahata

 

Yaş kemale erince

Ah çekersin derince

O heybetli halinden

Eser kalmaz aniden

Hastalık ve hastane

Görünür ince ince

Şekerin var sınırda

Kolesterol kapıda

Ölçer biçer durursun

Tansiyon havalarda

Birazda ihmalkârsan

Başlar ilaçlı yıllar

Gezersin acillerde

Usanırlar doktorlar

 

Zaman daralır artık

Geliyor ihtiyarlık

Hakkınsa emeklilik

Verirsin dilekçeyi

Yeter bunca çalıştık

Üç kuruş eksik olsun

Aç gezmeye alıştık

 

Çekilirsin köşene

Kavuşursun neşene

Gel keyfim gel diyerek

Sarılırsın şişene

Önceler tatlı gelir

Moralinde düzelir

Sonra bir bocalama

Bir boşlukta gibisin

Ölümü düşünürken

Gözlerin dolar birden

Dalarsın hayallere

Gözlerinin önünde

Birer birer canlanır

Çıktığın basamaklar

Yaşanan uzun yıllar

Sabah uykularıyla

Yanakların kanlanır
Herkes sağlıklı sanır
Oysa çekmeyen bilmez
Ağrıların hızlanır

 

Ve bir gün desem şimdi

İşin tadı kaçacak

En iyisi tütmeli

Son deme kadar ocak

Doğarken ağladıysak
Vardır elbet sebebi
Ağlayıp sızlasak da

Sonumuz bu olacak

 

                  MEHMET FİKRET ÜNALAN

( Doğarken Ağlar İnsan başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 16.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu