Hasretinden yandý kalbim, gel de gör sen hâlimi;

Ellerimden düþmüyor kor, gel de ör sen hâlimi.

Mevsimim toplar hüzünler; bahçeler meþk yýðmýyor;

Derde dertler yükledim hep, gel de dür sen hâlimi.

Yaðmurun baðrýnda, katran neþveler karmýþ bugün,

Ey nigârým câna can ver, gel de yor sen hâlimi.

Esmesin poyrazlarýn, gönlümde essin meltemin,

Aðlýyorken rýhtýmým hep, gel de kar sen hâlimi.

Çaresizlik yýktý birden çaðlayan Pervâne’yi,

Meclisinden güfteler seç, gel de kur sen hâlimi.

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )