Hani yârim diyordun, nerede kaldı sözün
Hasret ateşi yaman, yakar özümü közün
 

 

Tazecik sevincimi birden ufkumdan söktün

Firuze gözlerimden kâh yaşlar kâh kan döktün
 

 

Acımadan sapladın kirpiğinin okunu

Üstümden atamadım firkâtinin şokunu
 

 

Zıpkın yemiş balığım, seven eder mi zulüm

Merakımı mazur gör, yeşerecek mi külüm
 

 

Dört gözle beklesem de haber gelmez uzaktan

Hangi âşık kurtulur aşk denilen tuzaktan
 

 

Tek mevsimim şitadır, erken bitti baharım

Gecelere mahkûmum, yıllardır yok nehârım
 

 

Dalmayı arzulardım mutluluk göllerine

Nasıl oldu da düştüm hüsranın çöllerine
 

 

Aşmak hiç kolay değil hüznün yüce dağını

Hayâllerle tükettim ömrün gençlik çağını
 

 

An be an fısıldarım esrarengiz adını

Hâlâ fark edemedin kalbimin muradını
 

 

Düçar eyledin beni tarifsiz bir ezaya

Diyârıma uğrarsan razıyım her cezaya
 

 

Sen yanımda olmazsan derman bulmaz bu ağrı

Artık sedamı işit, yanıtsız kaldı çağrı
 

 

Doya doya koklasam huzur dağıtan gülü

Neş'e dalında öttür çile yüklü bülbülü
 
 
Ömer AYDOĞAN
ORDU 17/01/2012
( Doya Doya Koklasam başlıklı yazı OMARIM tarafından 21.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu