Çıkar Hüzünlerini
Gecenin karanlığıdır, hüzne mahkum kederler
Sarar her yanını sen özledikçe siyah nameler
Ellerinin yasemin koktuğu zamanları hatırla
Güneş yükselirken gündüze, sen çıkar hüzünlerini
Sonbaharın seslenişidir, ağaçtan düşen yapraklar
Gelmez olur sen bekledikçe, taze baharlar
Saçlarının rüzgarla savrulduğu sabahları hatırla
Bacasız yuvalar ısındığında, sen çıkar hüzünlerini
Karanlık evlerdir, ışıksız sokakların ikametgahları
Karışır her biri sen aradığında soğuk pencerelere
Gözlerinin sürmesini çektiğin siyah aynaları hatırla
Uzanıp daldığında rüyaya, sen çıkar hüzünlerini
Ada vapurunun dumanıdır, başının efkarları
Dağıtmak istersin sen istedikçe, gitmez olur sisleri
Su mavisi gözlerinin güldüğü geceleri hatırla
Bir yağmur tanesi düştüğünde, sen çıkar hüzünlerini
Eylül 2010