Yahyalardan feyz alýp yakýp durdum gazeller,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Tanpýnar çeþmesinden nuru içti bu eller,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Senden uzakta kalbim hicran yükledi her gün,

Takvimim harap olup açtýrýyordu hüzün,

Senden sonra baðýmda yapamýyordum düðün,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Gönlümü yýðacaðým yine divan yoluna,

Aþký býrakacaðým endamýmýn soluna,

Eskisi gibi güller sereceðim koluna,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Bana ateþler yýðma özüm gelene kadar,

Taht kurmuþsun kalbimde, sensin gönlümde dildar,

Þimdi vuslat zamaný, hasret çekme Üsküdar,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Süleymaniye bugün mersiyeyi terk etsin,

Öncenin ihtiþamý yollarýna çark etsin,

Bana aþk sultanlarý sevdalarý zerk etsin,

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!

Pervane’ye dert verip kasvet çekme köþküne,

Bitimsiz figanlarý meylettirme meþkine,

Hadi bana huzur ver, hadi Allah aþkýna!

Cevher yüklüyüm bugün, bekle beni Ýstanbul!