Yukarıdaki fotoğraf Fethiye Sahil Parkı. Osmanlı Padişahlarının Heykelleri.
YALAN DÜNYA.
Meğer fâni dünya, olduğundan da fazla yalan imiş,
İnsanlar hiç bilmeyerek, ateşten bir gömlek giymiş.
Ömründe bir yere geleceğim diye, avunmuş durmuş,
Bazısının uzun, kimisinin kısa bir yaşam süresi olmuş.
Şunum olsun, bunun olsun diye, hep didinmiş durmuş,
Falanda şu var, bende de olsun diye, kendini yormuş.
Bir çokları zengin oldu, bende olayım hevesine girmiş,
Şartları elvermeyince de, başaramayıp bunalıma dalmış.
İnsan şartları zorlarken, kendinden aşağıya bakmalı,
Hayat mücadelesi yaparken, hep bu felsefeye uymalı.
Zenginin malı, züğütdün çenesini epeyce de yorarmış,
Allah sanki bazılarını, boş işler yapmak için yaratmış.
Yaradan herkese bir yetenek vermiş, yürü ya kulum demiş,
Aklını kullanarak, yeteneğini keşfedenler, muradına ermiş.
Kendini yormayıp kolay yolu seçenler, hep hüsrana uğramış,
Bir baltaya sap olmayınca da, ancak ona buna uşaklık yapmış.
İşini yoluna koyanlara, dünya hayatı doyumsuzdur,
Aklını kullanamayana da, yalan dünya bir zulümdür.
Çevremiz bu iki örneğin, misâlleri ile hep doludur,
Tökezledikten sonra, Allah insana doğruyu buldurur.
Ben de kendimi bildim bileli, hayat mücadelesi veriyorum,
Gereken emeği verip, isteklerimi yaradanımdan diliyorum.
Allah'tan neler diledimse hepsini verdi. O'na şükürler olsun,
Emek verenlerin hakları zail olmasın, kazançlarıda bol olsun.
Dedikodu insanlar arasında, sevilmeyen kötü bir alışkanlıktır,
Dinimizde tasvip edilmeyip, Allah tarafından da yasaklanmıştır.
Etrafımızda çok örnekleri vardır, sayısız kötülüklere yol açmıştır,
İnsanın amacı; her zaman özü sözüne, sözüde özüne uygun olmaktır.
Hacı Raif Aydın der ki, ne edip eylemeli, hep doğru yolu izlemeli,
İnsan menfaati uğrunda değil de, daima Hak'kın yolundan gitmeli.
Ne mutlu bana doğru yoldan ayrılmadım, asla da ayrılmayacağım,
Daima güçsüzden yana olup, haklının hakkınıda her an savunacağım.
Hacı Raif Aydın. (Emekli öğretmen.)
