Bir seni yazdım, bir beni, bir de sonsuz bildiğim sevgimi. Öyle bir an geldi bizi yazmak istedim, fakat masumca, biz gibi
Kendimce dile getirmeliydim
Duvarlara yazar gibi değil; kirlenmesin,
Suya yazar gibi değil; kaybolmasın,
Bulutlara hiç değil; yağmurda silinmesin.
Bizi yazmak istiyorum en kutsal duyguyu anlatırcasına. Sevdamızın tutkusunu dile getirmek istiyordum harflerimce.
Bir rüyanın anatomisini dile getirmek istercesine.
Hani elmanın diğer yarısı vardır ya tarif edemezsin bir türlü
Bizi nasıl anlatmalı;
Mutlaka içinde umut olmalı
Kuşların kanadına mı yazsam özgür olsun
Yoksa dizelerim kelebeklerin renginden mi olmalı ki; sevinç dolsun
Yıldızların ışığını mı koysam satırlara, sonsuzluğa dolansın
Belki de bir türkünün nağmelerine koymalıyım bizi, dillensin.
Harfleri alıyorum kalemime inanır mısın gülümsüyorlar.
Sen ve ben yazıyorum cümleler bayram yapıyorlar
İsimlerimizi bir araya getirdiğimde şenleniyor sayfalar
Olmuyor olmuyor ..
Bizi anlatmaya yetmiyor kelimeler cümleler
Yok yok karar verdim :
En iyisi seni sana gözlerim anlatmalı.
Gözden kalbe yol var derler……
Bizi kalplerimize yazacağım...
Oku şimdi deniz yüreklim;
Derin bakışlarını ve yüreğini sevdim nazlıca… Nazlıca sevdim. Hepsi bu.
/Anlık karalamalar/
NAZLI TOLUN