Sevgililer Günü

Sevgililer günü'ydü , sen yoktun yanýmda ve ben astým bu þehri tam gözlerinden

Alabildiðine mor gözleri , bakmaya kýyamam gökkuþaðý mavisi ardýna

Bir olsaydýn yanýmda , neler derdim sana

Aðlýyorum þimdi bir sessizliðin baþýnda

Hazýrlandým hemen , seni gördüðüm ilk günkü gibiydim

Giyindim , Saçlarýmý ilk gördüðüm günkü taradým

Ýlk günkü gibiydi her þey , sevgim bile ilk gibiydi

Sen yoktun bilirdim , ama kendime anlatamazdým

Avunmazdý bu kalp , ne laf dinlerdi ne söz

Bir söz kaldý aklýmda

'Seni Seviyorum ' Demelerimde Oda

Kendimden geçerken zamanýn ýþýðýnda

Ürperirdi içim , devam ederdim þu hayattaki yolculuðuma

Ve söylerdim '’Sen ne tarafa baksan

Ben gözlerinin içindeki tiyatro sahnesinin en ücra köþesindeyim''

Hazýrlýðýma , kaldýðým yerden devam ettim

Seni ilk gördüðüm yere koþtum hemen

Yolda görenler deli sandýlar beni

Ama bilmediler bilemediler , aþkýn delirtti bu adamý

Hayal Meyal , sevgilerin kaldý aklýmda bir tek

Hatýrlarýmda gülüþlerin gelir aklýma

Bir hançer gibi saplanýr dakikalar kalbime

Bir yýkýntý gibi Sarhoþ olurum zamana

Kapý dýþarý ettiðim hayaller gene gelirler yanýma

Otururlar baþ ucuma , onlar anlatýr ben dinlerim sensizliklerde

Gene sensizliklerden bir saat

Bir günde anlatamam sana kendimi

O yüzden bütün günler bana Sevgililer Günü

Kaan BÖRÜ