MÜNACAT – 2

                       

Rabbim!

Sen, Mevlasın, ben ise aciz bir kul,

Sen, Himmet edensin, ben himmete kul.

 

Rabbim!

Sen, rızıklandıran, ben rızıklanan,

Sen, sahipsin, bense sahip olunan.

 

Rabbim!

Sen, Yaratan, ben ise yaratılan,

Sen, hidayet eden, ben ise sapan.

 

Rabbim!

Sen, ebedsin, ben ise geçici,

Sen, bol bol verensin, ben ise cimri.

 

Rabbim!

Lutfunu hatırladım, huzur buldum,

Af umuduyla da kapına koştum.

 

Rabbim!

Sen kılavuzsun, bense yol şaşıran,

Sen affedensin, ben ise affedilen.

 

Rabbim!

Kalbimden geçeni de bilirsin,

Var olan her şeylerden berisin.

 

Rabbim!

İnanıyorum, Sen varsın ve birsin,

Ezelin-ebedin sahibi Sensin.

 

Rabbim!

Ben kelimelerle övemem Seni,

Kusurumdan dolayı affet beni.

 

Rabbim!

Her zerreye hâkim sadece Sensin,

Eşin yok, benzerin yok, Sen ki; teksin.

 

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan

 

( Münacat - 2 başlıklı yazı rasay tarafından 14.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu