Ocağı sen yakar, sen söndürürsün

Kazmayı, küreği yaktırırsın kış

Mevsimi bahara sen döndürürsün

İnsanı arkandan baktırırsın kış

 Örtü olur bürünürsün doğaya

Güneş keskin geçer, görünmez aya

Kara bulut mekân tutar semaya

Garibe el aman çektirirsin kış

Arza oturursun aylar boyunca

Ak karından haz alırız doyunca

Yola koyulursun nevi duyunca

Şanına türküler yaktırırsın kış

Bulut bulut gökyüzüne ağarsın

Kara dönüp ince ince yağarsın

Bazen güz güneşi hoşça doğarsın

Maşallah nişanı taktırırsın kış

Sende çıkar kardelenler ortaya

Bin bir balık senle gelir oltaya

Yağışların berekettir tarlaya

Bahar ışığını çaktırırsın kış

                         Rabia BARIŞ