Online Üye
Online Ziyaretçi
Yürüdüğüm ıssız yollarda
Yürek izin benimle
Dağ taş ova süslü hayalinle
Lirik feryatlarla coşar yüreğim
Yalnızca gecenin mehtabında
Ya da bir yakamoz sırrında
Dalgalar aşkı fısıldarken kulağıma
Sahillerde sensizim…
Hep yücelerde uçarken
Bir hırsız oldun gönlüme giren
Yalnızca gönül hırsızı değilsin
Güneşimi de çaldın sen
Sağır ve dilsiz karanlıklarda bıraktın
Her karanlıkta şiirlere sığındım
Her karanlıkta sen varsın
Her uykuyu seninle uyuyorum
Rüyamdasın…
Her sabah güller selamlıyor beni
Bir tanesini alıp da sana getiririm umuduyla
Ben de selamlıyorum onları
Bir zamanlar getirdiğim güller aşkına
Belli ki yine gün gülsüz ve sensiz geçecek
Belli ki bu eller bir daha sana hiç gül vermeyecek
Gülsüz bir günden gecenin karanlığına
Yorgun düşüyorum soğuk yatağıma…
Ve sonra
Yeni karanlık geceler…
Üzerime düşen ay ışığı
Her gece üstümü örter oldu
Yıldızlar başımı okşuyor
Yalnızlığımda
Onlarda biliyorlar güneşimi çaldığını
Çok öfkeliler sana
Artık hiç gelmeyecekler odana
Hiç göremeyeceksin ne ayı
Ne yıldızları…
Ve bir gün
Yıldızlar ve ay olanı biteni anlatacaklar
Güneşe
Hiç beklemediğin bir an
Güneşte usulca terk edecek seni
İşte asıl o zaman karanlığın ne demek olduğunu
Öğreneceksin
İşte o zaman hak vereceksin bana
Ama iş işten geçmiş olacak
Ne güneş ne yıldızlar ne ay
Bir daha asla seni sarmayacak…
MEHMET FİKRET ÜNALAN