Sarmaşıklar ve güller, bir de çınar ağacı

 

Bu güzel bahçemizde , birlikte yaşıyordu

 

Muhteşem duruyordu, orda çınar ağacı

 

Sarmaşıkları bile , sırtında taşıyordu

 

 

 

Göklere uzanırken, eğilmezken hiç yere

 

Bir gün bu ulu çınar, kurudu birden bire

 

Yaşlılıktır diyerek, boyun eğdik kadere

 

Kuruyan her bir dalı, çaresiz  düşüyordu

 

 

 

Güller de sararmaya, başlayınca aniden

 

Olmalıydı mutlaka, yaştan başka bir neden

 

Bir şeyler yapmalıydım, hiç vakit kaybetmeden

 

Aklımda binbir soru, cevapsız koşuyordu

 

 

 

Sarılmadan ağaca, duramayan ayakta

 

Sarmaşıklar boğmuştu, köklerini toprakta

 

Vicdan olmazdı elbet, böyle bir asalakta

 

Şimdi de güllerime, mezarlık eşiyordu

 

 

 

Söktüm attım onları, çok  zayıftı kökleri

 

Arsızca çoğalması, ürkütür korkakları

 

Bir gidip bin gelse de, temizle toprakları

 

Güllerim artık benim, yeniden ışıyordu

( Asalak başlıklı yazı BelkızGÜNAYDIN tarafından 22.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu