Sevgiliye Serenat
Sen soluklan hele sevgili!
Ben asma yaprağındayım,
Koruk olmaya durmuş,
Taze üzümlerim.
Sonra bir incir ağacıyım,
Süt süt akmışım,
Bal kokuyor tenim.
Kiraz çiçeklerini,
Küpe diye kulağıma takmışım,
Çam dalları sesleniyor,
Kozalaklar minik iskarpinlerim.
Vişne rengi dudaklarımda,
Gövdesine yaslanmışım.
Güneş saçlarımda dolaşıyor,
Sıcak buğusu gözlerimde,
Yeşile alışık aşina kirpiklerim.
Bir çiğ tanesi düşüyor,
Erik ağacının tomurcuklarına,
Bekliyor gözyaşlarım.
Dilimde çilek tadı kelimeler,
Bir aşk sözcüğü için,
Yalvarıyor goncada güller.
Sen soluklan hele sevgili!
Ben tabiata soyunacağım.
İçimde özgür sevdalar,
Ağaç kovuklarında hüznüm,
İpek böcekleri dokumuş,
Ten rengi şalımı.
Sürünüyor etekleri,
Gelincik yaprakları elbisemin.
Dinlen sevgili gül bağrımda sen,
Öpüyor okşuyor yüreğimi,
Tüy hafifliğinde busen.
Ş.AYDOĞAN GÜLCENAZ
(
Sevgiliye Serenat başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
22.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
