Gece Ve Kadın
şuh bir kahkaha attı, utandı ,şehir uykudaydı,
neyse ki kimseler duymadı
küfretti lisan-i hâl ile
uzaklardaki adamı yanında hissetti
bir ışık huzmesine dokundu
karanlıkta gölgeler oynaştı, gülümsedi,
araladı gecenin peçesini, terledi adam
bir yıldız kaydı dilek tuttu
gece gizledi, rahatça aktı kadın
yalnızlığın dudağından öptü, kanattı
ağlayamadı, kendine zulmetti
gece kadının koynunda,
kadın geceye namahrem
simsiyah saçlarını taradı parmaklarıyla
döktü omuzlarına ay kıskandı
soydu ruhunu çırılçıplak sundu yıldızlara
gece huysuzlandı
canını yaktı hoyrat sevgili,acımadı
gecenin dişleri mor çürükler bıraktı masum teninde
uykuyu rehin almış şeytan
ölme diyor ölme,
ölme ki dirilesin diril ki ölesin
kalesi savunmasız kaldı
dağı geçit verdi
tan vakti gökkuşağının resmini çizdi uyuşmuş elleriyle
simsiyah bir düşe daldı,
sığındı sessizliğin koynuna
gece yalnız kadınların sarhoş sevgilisi
gün ışığıyla ayılan
ölü düşlerin varisi
şiir: simsiyah
seslendiren: Bilal Bütün
(
Gece Ve Kadın başlıklı yazı
simsiyah tarafından
23.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
