YÂR KOYNU

Yollarýma hüzün doldu, güz yapraðý misali

Karayellere de, poyrazlara da göðüs gerdim,

Önüme bentler çektiler, sýrt topraðý misali,

Vuslat diye son nefesimi yâr koynunda erdim,

Cemre düþtü, senden uzak güneþi neyleyeyim,

Gülecek elbet bana, az daha sabreyleyeyim,

Aç gül simaný ölmeden seni seyreyleyeyim,

Vuslat diye son nefesimi yâr koynunda erdim,

Menekþem üzülme, kara gün kararýp kalmazmýþ,

Seven iki insanýnýn ahýný da almazmýþ,

Vuslat’ým kör olsa da, baþka gözlere dalmazmýþ,

Vuslat diye son nefesimi yâr koynunda erdim,

Ali Özdemir

26.02.2012 – 01:00