DAVET VAR
Dostun dergahından davet var bugün
Kır zincirini koş, geç kalmayasın
Bülbül ol goncaya methet var öğün
Sır ehline varıp sır saçmayasın
Gönlün her dediği sohbetten değil
Kem söz akan dilin şerbetten değil
Ayrı düşer dosttan gurbetten değil
Kalp Allah’ın evi dur yıkmayasın
Nefis azgın kısrak ipi sıkı tut
Aşk acı bir ilaç şifa diye yut
Sev canı gönülden sakın etme put
Cehenneme odun kor yakmayasın
Allah nasip etsin nazlı kulunu
Feyiz aksın kalbe bul sen yolunu
Yalvar hakka bir kez kaldır kolunu
Dalıp deryasına şer akmayasın
Korkma sen günaha batıp gitmişsen
Çağırsan bulur hak kayıp yitmişsen
Arif tutuşturur narda bitmişsen
Gören gözünü aç kör bakmayasın
Bülbül gibi gonca güllere konsan
Yarın mahşer günü kir dökmeyesin
Saklama dostundan bir güzel sözü
Ekşitme yanında doğrult sen yüzü
Gönül dost yanında bitirir güzü
Menfaat bekleyip çor çıkmayasın
Bilal der ki dostluk ahde vefadır
Hata kusur örtüp dertte cefadır
Unutma ziyaret görev ifadır
Üşenip kalma sen pir çökmeyesin
SIRLISES