Göz serdim yollarına gece gündüz gözlerim,
Yağmurlu gecelerde gülüşünü özlerim,
Sensizliği görmüyor kan ağlıyor gözlerim,
Hicranın iplerini yüreğime örk etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Ankara’ya hoş geldin bir hoş güldü gönüller!
Yüzüne hayran didem, lâl oldu bütün diller,
Sevincinden ağladı kıyama durdu güller,
Seninle sevdalanan yüreğimi hark etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Geldin ya Ankara’ya bir bir açtı çiçekler!
Senin ile ağlayıp seninle gülecekler,
Bırakıp ta gidersen, (b)üzülüp ölecekler,
Ne olur bilmediğin gönüllere park etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Bir hoş yakar içimi gurbetin soğuk yüzü,
Geceleri ızdırap, şöyle dursun gündüzü,
Hasretliğin ağusu döşümde ince sızı,
Hatırım yok mu sen de bir kere de çark etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Ay olsaydım göklerde, pencerenden gitmezdim,
Gününe Güneş olsam, seni hiç terletmezdim,
Bahçende bülbül olsam, ömür boyu ötmezdim,
Hatıralar aşkına hatamızı fark etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Kardelenler gibiyim, Güneşte yanacağım,
Aşkın ile her sabah, karlarda donacağım,
Anmasan da sen beni, ben seni anacağım,
Eften püften şeylerle yad elleri börk etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Bu çetrefil yollardan âşıklar geçecekler,
Hicranın badesini mutlaka içecekler,
Üzmüyor mu seni hiç boynu bükük çiçekler?
Hayallerin uğruna gurbeti ev bark etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Koparmak zor vuslatı dağların artlarından,
Kaç âşık sefil oldu ayrıldı yurtlarından,
Sıyrıl artık beynini kemiren kurtlarından!
Gurbetin zehirini yudum yudum zerk etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Sen gönlümde hep sultan, sarayda ahalisin!
Düşlerimin hayali, gönlümün ayalisin!
Ümit’in sevdasının gün görmemiş halisin!
Hatırım yok mu sende bir kere de terk etme!
Seni seven dilleri kederlere gark etme!
Ankara-05.03.2012
Ümit Zeki SOYUDURU
Gark: Batmak, suda boğulma
Hark: Yakmak, Yanmak, Yangın
Börk: Başlık, Takke, Başörtüsü
Örk: Kıl ya da yün halat
Ayal: Eş, Zevce