Televizyon yok, gazete dersen, nerde…
Öyle mutluyduk ki biz o günlerde.
Biz bize yaşardık
Yoksulluk kaderimizdi belki
Her şeye rağmen o günler çok güzeldi.
Hele,
Düşmeye görsün dara bir komşu
Hemen koşulurdu
Parası olan maddi,
Olmayan kalbi destek verir,
İhtiyacı giderilir
Yarasına merhem olunurdu.
Hey gidi günler hey
Ne güzel günlerdi o günler bey…
Oysa şimdilerde!
Ne de hasret kaldık
Bu sımsıcak samimi duygulara
Menfaatten uzak içi dolu dostluklara…
Evet, içi dolu dostluklar
Onun da için boşalttılar bu aralar
Sadece pazara kadar…
Oysa bize böyle öğretilmemişti
Mezara kadar
Mezara kadardı
Hey gidi günler hey
Ne güzel günlerdi o günler bey…
Büyüğe saygı
Küçüğe sevgi
Ayrıcalıklı kılmazdı kimseyi
Ne saçı, ne de rengi.
Büyük konuşurken sözü kesilmez
Saygıda kusur edilmezdi.
İhtiyaç sahipleri, garipler kollanır
İmkânlar nispetinde
Elde avuçta ne varsa gizlice yollanır
Başka kimseler de bilmezdi.
Bunun da içini boşalttılar
Utanmadan yapılan yardımı reklâm yaptılar
Hey gidi günler hey
Ne güzel günlerdi o günler bey…