“-ötüyon “şey” deyollarıdı
“aşşa mellede; Gara Çavışların gızı
gonşu o(ğ)luynan samannıkda basılmış
olu(r) mu oluu(r)
döyüso(ğ)lu döyüs ne demiş biliyonuz mu?
tö(v)be tö(v)be, yalbasdının eniği..

"benim göynüm mıhdarın güçcüg gızında
ben aslında, hayvanlara saman almaya
samannığa girdim idi zaba(h)la(yin)
o gız, yannış annadı haralda,
sıkışdırdı
eyiki geldiniz valla”,

gel de günaha girme.. len gabbanalı,

samanı gonşunun samannığından mı alıyodun

 

“-eyi kine geldiniz valla,
ız da(h)a şeytana uyca(ğı)dı,
başımda galmaya havaslı,
ne bileyin ben aklıma bişi ğelmedi”
sankı sabi sübyan çocuk da
erkek gısmı öyledir işde.. yaa

el o(ğ)lu çiğ süd emmiş

 

gonşu, gonşu gızı hurda

zabah ağşam yüzyüze bakcaz demez de
adınızı lekeler, temizlemez,

hanı ne de(r)ller

el adamın düşünü azdırı

emme suyunu ısıtmaz

öyle işdee “ben etdim dutdum” demez
ne isdersen isde.. söz veri emme

verilen sözler dutulmaz,

kimse adam gibi sözünün ardında durmaz”

 

“-valla hincikinner arı ğibi

bal alasıya çiçe(ği) etirafına vız vız vız

balı adlımıydı vııııızz

başka çiçeklere

elininen goduysan bul..

nerde bulcan ga(y)ri”

“-onu deyviriyodum

tabii gız ne dediyse neytdiyse anam

kimseleri inandıramamış,
adı orasbıya çıkmış
bubası da kör eşşek sudan gelesiye zopa atmıs
sonna da sürüye-sürüye dokdura eletmiş
dokdur “gızınız gızo(ğ)langız” demiş

demiş emme.. ne fayda,

 

bak gari, hincii
gızın bubası o gızgıynan barabar, hadii
öteyüzde(ki) bi köye
aşıtladıvımış
iki garılı, bobası yaşında, topal birine
verivimiş, kaş verdilerisee.. satıvımış
düğün-müğün hakgetire

çenizini bile çok görmüşler ay bacım

eeeeeee temsilde hata olmaz emme

adam haklı,
netsin.. zavallı,
gızının adı çıkmış bi kere
çıkmış dokuza, inmez sekize
köylük yerde

“adın çıkca(ğı)na, canın çıksın” deye
neyye demiş atalar

helbet bi bildikleri var

 

el var eşik var

dos(t) var düşman var
kim alcağdı onu garii

adının çıkdığını bile bile

nası(l) çık(a)cak, ga(y)ri gayfaya

gatil olmak işden deği valla
köy yerinde, baş kakıncı olu gari herkeşe,
ölünşeye gadar.. erezil elaleme

ona ğöre, aman gızım,

aya(ğı)nızı denk alın
adımınızı deng atın,

dur denen yerde durun

“ananızdan evel ahıra girmen”
sizde Gara Çavışların gızı ğibi

ö(y)le olman sakın deyen

Allah mafazan Allah”

AKILLARINCA ASILSIZ HİKAYELER ANLATILIR VE BU SÖYLENTİ HALİNİ ALIR
EN KISA ZAMANDA GERÇEKMİŞ GİBİ KABUL GÖRÜR.. ART NİYETLİ OLMASALARDA NETİCEDE BİR GENEL VE OLUMSUZ İNANMIŞLIĞA SEBEP OLUNUR
( Köy Gerçeği 9- Aman Haa başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 17.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu