herif gısmısı da; ekmeğ
isder, aş isder,
süprüntü isdemez, bulaşıg isdemez,
kuca(ğı) çocuk isder,
a(ğ)layan, mızıldayan
bele(ği) boklu çocuğu
se(v)mez
bi de sen yanında ol!
da(h)a ne isder”
..
“-gözünün içine, a(ğ)zına bak isder
aklına geldikçe ver isder”
ataşın üsdünde ısıcak suyun,
her dayim bulunsun,
ılısın dursun,
ne oluur, ne olmaz
nolup nolca(ğı) belli olmaz,
olu(r)sa gusul abdası alı(r), cıbıl olu(r)sun[1]..
olmazsa çay gorsun
asbap yursun
taha da olmazsa hamır
yunurusun[2]
gelin alıcı gelinşe çenize başlanmaz
her şeyin her dayım hap-hazır olacag
herifiyin ayaklarını yu bi gözel
memnin olmazsan gel
gel bana “memnin olmadı” de
bana de ne decesen..
envelallah pişman olma(zsı)n
marağetme
utanır ilaf edemezsen de
güler yüzlü ol, hızmat ederkene
en birinci bu bunu deyen..
bunu dut gerisi olu(r) ğeder
valla
ekme(ği) yedigden sonura var ya
sakıın bulaşık yıykacan deyye
herifini yalınız go(y)ma
o uyuyunca yıyka[3]..
sahın, çencere bulaşık deyen
söğüp sayıp nize eden
herif duymadım görmedim
emme seğidelek evine varan herif
beklediğine utaşamazsa
depesinin tası atar valla
seni gelin alıyoru.. düğün ediyo..
hiç kimse bulaşıkçı uçun,
aş bişirsin deye birini aldım deye
düğün-müğün etmez ona ğöre..
helbet onnar da möhüm, ilazım emme
aşa bakılmaz gaşa bakılır
yağınan yarık yenir emme
dirliksiz bal börek yenmez
sana düşen ona vakıt ayırmak
sen ona vahdını ayır ki
oncazın da sana daha bi gözel ısınsın,
sarılsın
el-ele diz dize olun ku
gözleriyin taa içine içine
baksın
”garımmm….”
“- canımmmm” deyye bagrına
bassın
kendini senden alamasın,
anasını aramasın..
dedim ya erkeg gısmı çocuk gibidir..
anasının bağrını isder
emme seninki ıscacık, furun gibidir
taha tezesini bulduysa yaslancag
başgalarının da anasını neye isder
anasınınkı teze ekmek olsa
senin ki tandır ekmeği ğibi
anasınınkı furundan çıkmış çörek gibiyse
seninki hakgaşlı çörek gibi temteze
dığan çöre(ği), yağlı dolazlı gatmer
baharın teze ca(ğ)lası gibi
kütür kütür..
desin ki getir yeyen
anası hoşaflık guru erik, sen can erik gibi
a(ğ)zının suyunu akıdalak
değilise içine tüküre(yi)n
sen elinden geleni esirgeme
takdir etmezse de
varsın etmesin canını sıkma
erkek kısmı deyemez
“bek eyi olmuş” deye,
sarılamaz, gucuklayamaz[4]
anamaz adını, yedi gat ellerin deği(l)
anasının-bobasının yanında bile
belli edemez havaslığını,
dutgunnuğunu[5]
canının isdediğini
emme kim se(v)mez;
erinin gönlünü hoş dutan
garıyı
tepesinin üsdünde gezdiri(r) valla
herifine sahap çık, “gak dedi mi su,
guk dedimi aş” o evinizin
direği
bundan keyri, ga(y)ri
bogazından geşmez el ekme(ği)
onun daa.. senin dee
bobayın ekme(ği) de olsa bu böyle
sen bu evden çıkıyon ga(yri)li
senin evin goca(yın)evi
nalet haklası dedikleri bu işde
atsan atılmaz, satsan
satılmaz..”
[1] cıbıl olmak : çıplanmak, soyunmak, cıbıldak kalmak
ise de kasdedilen banyo yapmak, yıkanmaktır
[2] yunurmak : yoğurmak, hamur yoğurmak
hamır yunurmak
[3] yıykamak : yaykamak, yıkamak, çalkalamak, yumak, yümek
[4] gucuklamak / kucuklamak : severek bağrına basmak, sarılmak, kucaklamak
[5] dutkun / tutkun: sevdalı, aşık, kafaya takmış