Ey yar! Hasretinle geçse de zaman
Ümitsiz değilim bükmem boynunu
Tükense bedende, dizlerde derman
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
İlk ve son aşkımsın. Bilirsin beni
Ruhum seninle ya, boş ver bedeni
Özlemez mi söyle seven gideni
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
Kirpiğimde yaşlar yürekte sızı
Görmese de ömrüm baharı yazı
Talihim olsa da bu kara yazgı
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
Ben ak saçlı âşık sen de ihtiyar
Olsam da gene de umutlarım var
En olmaz bir anda bekle beni yar
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
Güç alır şu ruhum senden, sevginden
Boyandım yıllarca aşkın renginden
El aldım âşıktan, yüce bilginden
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
Diyardan diyara olsam da sürgün
Kavuşuruz elbet bizler de bir gün
Duada ellerim her
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
Bu can bu bedende durdukça canım
Sol yanım sen diye vurdukça canım
Hep senli hayaller kurdukça canım
Ümitsiz değilim bükmem boynumu
İnanan Allah’tan ümit keser mi?
Sevdiği yar ile söyle küser mi?
Deme KANDEMİR’e vuslat düşer mi?
Ümitsiz değilim bükmem boynumu