Karlý bir akþamdý,fýrtýna vardý boran vardý
Bu anlamsýz dünyada hep boþ yere yaþamýþtý
Ve anlamsýz bir gecede,anlamsýzca çekip gitmiþti.
Kimse anlamadý neden gittiðini,
Bilmediler,düþünmek bile istemediler
Bu kaçarcasýna gidiþini.
Bir gün öldüðünü duydular,inanmadýlar
O,ölmeyi bile beceremez dediler
Güldüler,alay ettiler.
Ölmek yürek iþidir,cesaret ister...
Ve gerçek gün yüzüne çýktý
O,su verilmiþ çelikten yüreðiyle,
O,aðlatan cesaretiyle nihayet ölmüþtü.
Ve kayan bir yýldýz gibi,göçüp gitmiþti alnýnýn akýyla...
Vefasýz bir geceydi
Ömrünü adadýðý sevdalarý
Bir kurþun gibi saplanmýþtý sol yanýna.
Son nefesini verirken tebessüm içinde
oracýkta solmuþtu...
Bir hastane morgunda teþhis etti birileri
O kapkara gözlerinden tanýdýlar, evet o dediler.
Soðuk çehresine raðmen sýcacýk bakýyordu
O buz gibi yürekleri bir anda yakýyordu
Yüzündeki kýrýþýklýk,bütün sýrlarýný saklýyordu...
Haber salýndý eþe dosta,
Kimi yanýna geldi,kimi de sahte yasta
Bir can yoldaþý vardý,ömrünü adadýðý
Bir kardeþi vardý,garip diye çaðýrdýðý.
Ve bir feryat koptu sonradan
Uykusuz gözlerden yaþlar boþalmaya baþladý aniden
Garip mahzun,garip kederli
Seyretti elemle, sedyede yatan kardeþini
Bulut görmemiþ kar gibi yatýyordu boylu boyunca
Bir yýldýz kümesi gibi, parlýyordu nur içinde
Ve gözleri açýktý.
Son kez görmek için garibi, sanki hep onu beklemiþti
Kapandý gözleri, derin bir uykuya daldý…
Garip sarýldý kardeþine, öylece kalakaldý
Ve uzanan eller bir gerçeðe daha þahit oldu
Rabbim, son duasýný da kabul etmiþti
Ve dostuna sadýk kalmýþtý garip...

(Bir dost ki, dostluðunu Hz.Ebu Bekir sýddýk gibi yaþamaya çalýþan, dostunun bir sýkýntýsý olduðunda ona sormadan sýkýntýsýný anlayýp gideren, o benden önce ölürse ben ne yaparým diye hüzünlenen bir dost`a, Aykut karagülmez kardeþime yazýlmýþ bir þiir)...