Kıl düğüm tutmaz derler deliler ise öğüt

Düz olmayı bir türlü öğretemedim sana

Anladım eğilmezmiş kocamış kurtlu söğüt

Saz olmayı bir türlü öğretemedim sana

 

Yol yordam aramaktan ağardı garip başım

Yere değdi değecek kalkmıyor karakaşım

Tat vermiyor üç öğün yediğim ekmek aşım

Tuz olmayı bir türlü öğretemedim sana

 

Zemherilere kardım tırnaklarım morardı

Ayaz vurdu tenime betim benzim sarardı

Karakış geri geldi baharlarım karardı

Yaz olmayı bir türlü öğretmedim sana

 

Uykuyu kırka böldüm derbeder yaşıyorum

Umursamaz tavrına kızgınım şaşıyorum

Sevdanın otağında yalnızım üşüyorum

Tez olmayı bir türlü öğretemedim sana

 

Her geçen gün artıyor gönülde efkâr harım

Sabra mecal yetmiyor yırtılır gönül zarım

Dert oldu bu sevdada benim en büyük kârım

Köz olmayı bir türlü öğretemedim sana

 

Tüy bitti şu dilimde ne söylesem yararsız

Desen ki sen gülümsün dikenlerin zararsız

Belki de senin gönlün bu sevdada kararsız

Biz olmayı bir türlü öğretemedim sana

 

( Öğretemedim başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 21.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu