Buna ister nostalji deyin isterseniz dertleşme... 
Ama gerçekten de bir başkaydı benim memleketim! 

Eskiden: 
-Sadaka vereceğimiz zaman karşımızdaki kişinin gururunu incitmekten,reddedilmekten çekinirdik. 
Şimdi: 
-Şimdi ise adam başına 20 lira,ya da birkaç yiyecek paketi dağıtacağını açıklayan birisinin evinin önünde binlerce insan birikiyoruz.Birikmekle kalsak,birbirimizi ezerek,kavga döğüş ederek büyük bir izdihama neden oluyoruz. 

Eskiden: 
-Yapacağımız hayrı kimsenin duymasını istemediğimizden gizlice yapardık. 
Ş imdi: 
-Üç kuruşluk bile olsa yapacağımız hayır,basına duyurmaya çalışır olduk. 

Eskiden: 
-Yoksul bir çocuğa bir şey aldığımızda kimsenin haberi olmazdı. 
Şimdi: 
-Birkaç numara büyük aldığımız giysilerle kameralar önünde bu çocuklara poz verdirir olduk. 

Eskiden: 
-Evimizin kapısını kilitlemeden gezmeye giderdik ya da gece kilitsiz kapılı evde uyurduk. 
Şimdi: 
-Çelik kapımıza kilit üstüne kilit vurmayla yetinmeyip,değerli şeylerimizi kasalarda saklar olduk. 

Eskiden: 
-Trafik kazasında yaralanan birisini gördüğümüzde en yakın hastaneye yetiştirmeye çalışırdık. 
Şimdi: 
-Ya bana ne deyip oradan uzaklaştık,ya da yaralının ceplerini karıştırp işe yarayan şeylerini yürütür olduk. 

Eskiden: 
-Borcumuzu ödeyemeyeceğiz diye endişe duyar,uykusuz geceler geçirirdik. 
Şimdi: 
-Borç vereni ya suçladık,ya da tanımamızlıktan gelmeye başladık.Etraf dolandırıcı doldu.En yakınlarımızı bile dolandırmanın yollarını arar olduk.Mahkemeler,icralar alacak-verecek davalarıyla doldu. 

Eskiden: 
-Sağdaki soldaki gençler birbirleriyle kavga ederlerdi.Ama ne sağdaki ne de soldaki emperyalizmin uşağı olmayı kabul etmezdi. 
Şimdi: 
-Sağ,sol kalmadığı gibi küreselleşme yutturmacasıyla emperyal güçlerin ya kalemi ya da ağzı olduk. 

Eskiden: 
-Kıbrıs için canımızı vermeye hazırdık. 
Şimdi: 
-Ya Rumlar'a ya da AB'ye Kıbrıs ı peşkeş çekmenin yollarını arar olduk. 

Eskiden: 
-Ülkenin bir yerinde doğal bir afet olduğunda,bir askerimiz şehit düştüğünde yasa bürünürdük.O ateş kor gibi yüreğimizi yakardı.Bölücülere aman vermezdik. 
Şimdi: 
-Bu tür olaylardan etkilenip etkilenmediğini anlamak için gözlerimizi borsaya dikip;TV lerdeki, gazinolardaki eğlencelerimize devam eder olduk.Bölücüleri kardeşimiz ilan edip,kucağımızı açtık.O da yetmedi:Altlarına meclisten koltuklar ikram eder olduk. 

Eskiden: 
-Bir politikacının yakını vergi kaçırsa,hayali ihracat yapsa ortalığı yıkardık. 
Şimdi: 
-Gemiciklerde yumurta kırıp,mısır patlatan politikacı yakınlarını "Adamlar işini biliyor! " deyip takdir eder olduk. 

-Böyleydi 
-Şöyle oldu 
-Böyleydi 
-Şöyle oldu 


Bu dertleşme bitmez. 
En iyisi ben, kafama bir huni geçirip, Diyojen gibi elime bir fener alıp gideyim dostlar:! 
-Nereye mi? 
-Memleketimin o asil İNSANINI aramaya!... 
( Bir Başkaydı Benim Memleketim! başlıklı yazı Ömer Faruk tarafından 21.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu