Online Üye
Online Ziyaretçi
Bendine vurdukça sıçrayan
Her katrende incelip dağılan
Özgürlüğe taşkın nehrim
Önüne bent koyanlar utansın
Yedi iklimi doludizgin soluyan
Rüzgârım sırtlandığın tohumları
Toprağa serpemeden
Aşkını kıtlama içenler utansın.
Yargısız infazsız demlere susamış
Okyanusum vurdukça sınırlara
Soluksuz kör kuyuların sızısını
Bitimsiz karalayanlar utansın.
Sen ki nehir, rüzgâr, okyanus
Doğadaki en yalın ritminle
Akışıyken zamana
Ritmine hançer vuranlar utansın…