Rýhtýmýna aldanýp âlemi gerçek sanma,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.

Sahilin çýðlýðýný matem sanýp aldanma,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.

Sahte poyraza kanýp çoðaltma hüsranlarý,

Dalgalara bakýp da dizdirme hicranlarý,

Gözün kor gördü diye çaðlatma isyanlarý,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.

Sana gelen hikmeti elin tersiyle itme,

Yüreðinde daðlanan hislerini çürütme,

Yangýna yangýn koyup maksadýný eritme,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.

Nice aþk sultanlarý gelip geçti bu yoldan,

Nur seferlerine dal aþkýnla yedi koldan,

Sana dermanlar gelsin hem saðýndan hem soldan,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.

Ey Pervane yakala maksat denilen ipi,

Gönlünün mekânlarý olmasýn kuyu dibi,

Baykuþlar gibi yanma, yanasýn bülbül gibi,

Ufkun ötelerinde sönmeyen yýldýzlar var.