Online Üye
Online Ziyaretçi
Görünmeyen adamlar
Okşuyor
Darağacı korkaklığını
Birkaç bulut örtüyor
Utanan ayın yüzünü
Mayıs çiçekleri suskuda…
Yaşamın
Dününden
Yarınından hesap soruyor/rüzgâr
Kaygılı…
Hüzne dönüşen yoldaşlıklarında
Üç fidan!
Gidiyorlar
Dudaklarında dost bir gülümsemeyle
Bizim uğrumuza ölüme…
Göğü kucakladıkları ellerinde
Umudun çentiği
Gözlerinde ülkemin
Doğmayan çocuğu/
Kuşku yok
Göğüslerine düşen
Delikanlı duruşlarında
Biliyorlar
Yeşil tohumlar büyüyecek
Artları sıra
Bağsız postallarında
Ve
Dönecekler!
Elbet
Yeniden
Topladığımızda
İsyan çiçeklerini
Güneşin
Kızıl kuluçkasından
Bir sabaha…
Taylan Koç ![]()