Ýstemezdim hiç kimsenin duymasýný

Ekmek gibi, su gibi seni sevdiðimi

Senin görmek ümidiyle

Ne kadar çok göz kapaklarýmýn kapandýðýný

Ýstemezdim seni görmek ümidiyle uyumayý

Nemrut’un ateþinde yansaydým da

Ýstemezdim seni benden baþkasýnýn sevmesini

Dayanamaz gözlerim

Baþkalarýn kollarýnda sana bakmaya

Bile bile çeksem de çileni

Ýstemem bir kalbin iki sahibinin olmasýný

Irakta mecnuna dönüþsem de

Gecelerin yolcusu, gündüzün derviþi olsam da

Sen olduðun müddetçe aldýðým nefeste

Ýstesem de uzak durmaz senden

Senin bakýþýndan, gülüþünden

Kara kaplý yüreðim ýraklaþamaz senden

Benim olup seninle bu yolda gelenden

Yolcu olduðumuz bu handa sevmek seni

Rüzgarýn estiði gibi yanýmda uçtuðun zaman

Sonsuz olanla uçmak seninle

Bu handa ne güzeldir sevmek seni

Ýstemesek de anýlýr artýk adýmýz

Rüzgarýn gittiði her yerde

Artýk benimsin kokunla, gülüþünle

Ýstemesen de benimsin

Romandaki aþklar gibi

Þarkýlardaki, türkülerdeki duygular gibi

Artýk bana aitsin

Damarýmdaki kaným gibi