Ey vicdan niçin sustun, sükût zamaný deðil!

Avizenin altýna yak artýk nurdan kandil.

Dilinde zikir varken, niçin erittin menzil?

Neden yüz üstü geldi nimet denilen akýl!

Bunca zaman alevi nasýl çekmiþsin nasýl!

Görmüyor musun hâlâ þadýrvanlarýn yetim,

Ulu Yaratanýna niçin olmazsýn teslim?

Hadi söyle ey vicdan dert mi görsün bu cisim!

Bilmez misin hayatýn deniz,çimen ve çakýl;

Bunca zaman alevi nasýl çekmiþsin nasýl!

Mahirin muradýný yüreðine katmadýn,

Hislerinden bir türlü þeytanýný atmadýn,

Kardeþ oldun yalanla, hüzünlere çatmadýn,

Perdeler açýlýp da görüyorken kor fasýl,

Bunca zaman alevi nasýl çekmiþsin nasýl!

Pervane vicdanýna yön ver artýk bu seher,

Kurtaramaz hiç seni, ne Arzu ne de Kamber!

Ýki can odasýna doldur artýk mücevher,

Bu âlemimde deðil, cennettedir gül asýl,

Bunca zaman alevi nasýl çekmiþsin nasýl!