1 Dostlar Resitali

DEMİRCİ dostlarına…

 

DOSTLAR RESİTALİ

Ve bir otobüs daha kalkıyor Çereşe’den,

Ve bir dostu daha uğurluyorum meçhule…

Mazinin gölgesindeki gülümsemelerden

Yoksun kırık ‘‘elveda’’ diyorum, ‘‘güle güle!..’’

 

Ve biniyor birer birer otobüse dostlar;

Ve sanki bayram yapıyor Halıkent Seyahat!

Oysa bende burukluk ve gözümden de yaşlar

Akıyorken, bu yeni gün berbattan da berbat!

 

İlk ışıkları alnıma vururken güneşin,

Demirci bu sabah daha mağrur uyanıyor…

Yüreğime ateşi düştükçe bu gidişin,

Sulanıyor da gözlerim, yine sulanıyor…

 

Nere gideceğini bilmiyor ayaklarım;

Yürü diyorum Turkuaz’ a, neden olmuyor?..

Her köşesinde birçok anı bıraktıklarım;

Yoksunuz diye, okey masaları dolmuyor…

 

Mustafa abinin tadı yok, Kazım ha keza;

Bilardoyu bile yalnız başına oynuyor…

Bu sanki bana ezelden ebede dek ceza;

Yalnızlık alın yazım, yüzüm artık gülmüyor…

 

Taş Bina da hayaletlerin ayak izi var;

Ve duvarlarda Veysel’in sesinin yankısı

Kürdi Hicazkâr makamında bütün şarkılar;

Ve radyoda ‘‘en sıcak insanlar’’ın şarkısı

 

Ne ‘‘sarı evin güzelleri’’ var, ne de Osman;

Oturup gece yarısı hayal kurmuyorum…

Ve yok artık tavlayı doğru dürüst oynayan;

Ona ayıp olur diye, zar da tutmuyorum…

 

 

Bize özel boş bırakılmış iki yüz iki;

Camlar düzeltilmiş, kalorifer yanar olmuş

Mustafa’yla Bülent sanki odada gibi…

Duvarlardaki rutubet tükenmiş, kaybolmuş

 

En sevdalı gönüllerden çıkıp gelmiş Ali,

Deli bir beyit olmuş bir aşığın sazında…

Ortak olduğumuz piştiler, sinekler hani?

Hani içilen sigaralar kış ayazında?..

 

Hani nerede Soner’im, nerelerde Cücü?..

Nerede bu küçük adam?.. Ya çırpı bacaklı?..

Bu müthiş ikili… Kim ayırdı, bu kimin suçu?..

Kim uyuyacak ranzalarda yorgan yataklı?..

 

Oy benim Tatarım, yokluğun nasıl da belli…

Nasıl gideceğim ben şimdi sensiz Ata’ya?

Bak odandayım, işte yatağın yerde serli,

Ama gel gör, neden kıyamıyorum yatmaya?..

 

Nasıl seyredilir şimdi Fener’in maçları?..

Ya nasıl küfredilir her yenildiğimizde?

Büyük Fenerli’m, kimle yolacağım saçları,

Kimi kucaklayacağım sevindiğimizde?..

 

Yok işte Efe, Baykuş, Kenan ve diğerleri…

Yok artık gırgır şamata, şen şakrak saatler…

Ve bir kanlı ufka bakar bakar Şair’leri,

Durur bekler de Çereşe’ de, beyhude bekler!..

 

 

Fazlı ÇELİK

05.10.2002/DEMİRCİ

( Dostlar Resitali başlıklı yazı YALNIZKURT tarafından 30.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.