Sözcükler Yetmezse
Ayakkabılarımın altıda ki çamur kalıplarıyla
Çizerdim hep yolumun en toprak tonunu.
Zaman geçmekteyken, ömrümün şehrinde
Tutkularıma yenik düşüveriyorsun İstanbul'suzluğum.
Gözlerindeki esrarengiz karanlıktı,
belki de yolumu aydınlatma isteği.
Hep derlerdi bana.
sözcükler yetmezse, sustuklarını ekle.
ben sana sustuklarımı yazdım hep.
kayıp mavisi denizine...
anlasana zamanın ne kadar
acınası bir hale düşürdüğünde bizi.
bir bataklık edasıyla yutuyor seni,
bu şehrin zifiri ışıkları.
- karanlıktan korkuyorduk.
şimdi ne oldu da aydınlıklara küstük
çocuktum ağlamaya alışmıştı düş kırıklarım
sen ben olalı ...
bu kadar zamansız düşmemiştin düşlerimin içinden
ne oldu sana ?
ya da bana?
inan ki seni çok özledim
çocukluğum...
(
Sözcükler Yetmezse başlıklı yazı
eser-bekdas tarafından
2.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
