Hiçbir zaman sonumsun benim,
Ama hep yok hiç varsın güzelim,
Bir karanlıkta daha gözlerim,
Yine sana açıldı uzaktan sevgilim...
Sen diye uyandığım rüyalardan
Bu kaçıncısı saymadım
Ve hasretine hakim gecelerin,
Bir türlü adını koymadım.
Sensizliğin rüştüne ermiş,
Yokluğunu duman etmiş içime çekiyorum.
Olmayışını damarlarımda gizlemiş,
Suskunluğumu paslı bir çivi gibi
Kalbimin en ince yerine çakıyorum...
Bir serinlik hakim şakaklarımda,
Avare bir sancı duruyor başımda.
Sen düşlerimin en tatlı yanı,
Nefesini nefesimle hayal ettiğim sen;
Bu günlerde sanki uzaktan bir anı.
Sen ki;kırmızı bahar güllerim,
Sen;Allah'tan tek dileğim,
Mümkün mü ki;nasıl sileyim?
Karanlığın ufkuna vuran"Esmer Meleğim"...
Bu günlerde güneş olsan doğmuyorsun,
Yağmur olsan ıslatmıyor...
Konuşsan sesin çıkmıyor,
Sussan aklım almıyor...
Her anımda farklı bir sen;
Güldüğün yerde fazla kalmıyor,
Gittikçe uzaktan özlemim oluyorsun...
Hiç bilmedin gülüm;halimin esrarı nedir?
Elim kolum bağlı,günlerimi beklerim.
Çekerim aşkını kaç senedir,
Artık taşa vurdum,yüreğimi ezerim...
Şu sıralar efkar har başımda,
Fer'i sönmüş gözlerimde hayalin.
Feryadım gizli gözyaşımda,
Lal olmuş dilimde;seni neden böyle sevdiğim.
Ayağımda prangalar,yollarımda 'sen'
Aşkınla şad olmuş yüreğimde 'sen'
Geçmiyor günler,saatlerde 'sen'
Biliyorum;uzaklardan bir uzaksın 'sen'...
Vuslata dair umutlarım darağacında,
Derken;duygularımı buluyorum idam sehpalarında.
Ve boynumda sevgiye ilmik olmuş,
Bir yığın hasret kalbimin odalarında.
Her fırsatta seni dilenirken ben,
Hep bir var,iki yoksun sen.
Neden biz olamadık gülüm senle ben?
Şimdi ulaşılamayacaklardan bir ümitsin sen...
Sana atıyor durağan kalbimde her nokta,
Fakat adını anmaya yetmiyor nefesim.
Bir sen varsın yitirdiğim aklımda,
Kalmadı takatim "Esmer Meleğim"...
Bir duysan, anlayabilsen beni;
Son nefeste dahi yine seninleyim.
Bitmeyecek sevdamı ölümlere katarak,
'Seviyorum seni, Esmer Meleğim"...
...
Şimdi;
Azrail tetik çekmiş,son nefesi bekler,
Yüreğimden yüreğine,belki bu son sözler...
"Kavuşmanın kefareti ölümse eğer,
Al götür canımı da sana değer,
Delilik değil bu bendeki,
En özeli buymuş; 'nefessiz kalışın meğer'..."